Tarihte Ekmek
Ekmek, sadece bizim kültürümüzde önemli bir yere sahip değildir. Kültürel farklılıkların olmasına rağmen ekmek, ayrıca tüm kültürler için ortak bir noktada yer almaktadır.
Tarihi açıdan ele alındığı zaman tüm medeniyetlerde görülen ve çok eskilere dayanan bir gıdadır. Geçmişten günümüze bakacak olursak insanların en temel tükettiği gıdaların başında gelmektedir.
Ekmeğin temel maddesi olan buğday, ilk defa 9.000 yıl önce Mezopotamya topraklarında ekilmeye başlanmıştır (Şahin, 2020). Eski devirde yaşayanların, buğday yetiştirmeyi keşfetmesiyle birlikte yerleşik hayat düzeninde sıklıkla görünmektedir.
Mısırlı bir kadın buğdaydan hazırladığı hamuru güneşin altında unutur, geri geldiğinde onun kabardığını görür ve hamuru atmak yerine kızgın bir toprak üzerinde pişirir (Doğan, 2016).
O zamanlardan itibaren buğday ve arpa kullanımıyla çeşitli yiyecekler gün yüzüne çıkmış olsa da ekmek en temel gıda olarak yerini korumuştur.
Geçmiş zamanlarda ateşin bulunmasıyla birlikte insanların, buğdayı su ile ıslatarak sıcak taşlar üstünde pişirdikleri, ekmeğin tarihçesi ile ilgili çeşitli kaynaklarda yer almaktadır.
Endüstriyel Ekmek
Günümüzde ise farklı pişirme teknikleriyle birlikte ekmeği daha farklı bir lezzete kavuşturmuştur. Ekmeği pişirmek için en önemli hususlardan birisi fermantasyon olarak kabul edilmektedir. Birden fazla fermantasyon tekniğinin kullanılmasına rağmen en bilineni ve kullanışlı olanı ise unla suyu karıştırıp, hamur heline getirerek bekletmektir.
Ayrıca bu tekniğin uygulanışı, ekmeğin yapım sürecini daha zahmetli kılmaktadır. Artık herkes kendi ekmeğini yapacak imkana ve uğraşa sahip değildir. Aynı zamanda insanlar günümüzde zahmetsiz bir şekilde direkt olarak alabilmektedir.
Bu sebeple ekmeği, müşterilere en taze ve hemen olacak şekilde sunmak durumunda kalmıştır. Kendi ekmeğini zahmetli süreçlerden geçirerek yapmak artık herkes için mümkün değildir. Bu sebeple ekmek üretimi, endüstriyelleşme ile tamamiyle değişime maruz kalmıştır.
Elde edilen kimyasal içerikler üretimi, ekmeği taze aynı zamanda uzun ömürlü kalacak şekilde hızlandırmıştır. Bu tarz üretim için kullanılan kimyasal içerikler (rafine un, şeker ve yağ), geleneksel beslenme alışkanlığını olumsuz yönde etkilemeye başlamıştır.
Günümüzde sağlıklı beslenmeye çalışan insanların uzak durduğu endüstriyel ekmek, bu sebeple algıda seçiciliğe sebep olmuştur.
Komple ekmeğin kendisinden mi uzak durmalıyız yoksa doğru ekmeğin peşine mi düşmeliyiz?
Üstünde durulması gereken asıl konu budur.
Doğru Ekmek
Tükettiğimiz gıdalara sadece karnımızı doyursun diye bakmamak gerekir. Doğru tercih edilen gıda, kişinin bedenine de olumlu yönde etki etmektedir. İşte bu ince çizgide ekmeğin, ayrı bir yeri vardır.
Ekmek üretildiği andan, midemize indiği ana kadar uygun işlemlerden geçtiği takdirde korkulacak bir gıda olmamaktadır. Her gıda da olduğu gibi…
Sofralarda yemekleri daha lezzetli hale getiren yardımcı gıda olmaktan ziyade ekmeğin kendisi ayrı bir yemektir. Kahvaltıda tereyağ – bal ile ayrı tüketildiği gibi diğer farklı öğünlerde de farklı şekilde tüketilebilmektedir.
Gelin hep beraber doğru ekmek nasıl oluyormuş onu görelim. 🙂
Doğru ekmek; çeşitli kimyasallara maruz kalmamış toprakta yetişen buğdaydan, yetiştiği toprakla özdeşleşmiş tahıldan, güzelce ve emek verilerek öğütülmüş undan ve ekşi maya yöntemi ile belirli sıcaklıkta yeteri kadar dinlendirilmiş hamurdan üretildiği takdirde sağlıklıdır.
Korkmadan yiyin… 🙂
Ekşi maya yöntemi ile ilgili detayları, bu yöntemle yapacağımız ilk ekmek tecrübesinden sonra sizlerle paylaşacağız.
O güne kadar doğru ekmeğin peşine düşmemiz dileğiyle…
Ayrıca doğru işlemlerden geçerek elde edilmiş hamurla doğru ekmek üretmek için “Ekşi Maya Yapım Aşamaları” başlıklı yazımızı da okuyabilirsiniz.
Konuyla İlgili Yararlanılan Kaynak Kitaplar
Doğan, H., (2016), Ekşi Mayalı Ekmekler, Alfa Yayıncılık, İstanbul.
Şahin, E., (2020), Gerçek Ekmek, Hayykitap Yayıncılık, İstanbul,
